2025-het wordt wat!

Zodra er telkens een minuut of meer daglicht wordt toegevoegd, en dat begint al voor de Kerst, haalt menigeen adem. Veronderstel dat het altijd herfst is. Veronderstel dat de volgende storm zich alweer aandient. Veronderstel dat het KNMI altijd regen voorspelt. Wat dan? Dan kan je de open haard opstoken, wild op het menu aanbevelen en een goed glas wijn inschenken. Goed te pruimen allemaal maar het moet wel tijdelijk zijn.

We snakken gewoon naar meer licht. En een wat minder gepolariseerde wereld.

Te Oldeberkoop word je de ellende elders nauwelijks gewaar. De slager doet zijn ding, korfbal is en blijft de favoriete sport, de bridgeclub gedijt en de Geitefok, een verzameling belhamels, bezint zich alweer op de volgende Oudejaars grap. Landelijke respons verzekerd. Maar verder: een oase van rust hier.

Wilders? Hij doet maar. Mevrouw Faber, door Youp van ’t Hek in de NRC vergeleken met een kampcommandant- het zij zo. Trump, Poetin, Assad, Orban, dat soort lieden dus- het is de ver van mijn bed show. Reuring ontstaat in Oldeberkoop pas bij het carbid schieten, bij het Paasvuur en het traditionele ringsteken. Kortom, een monumentaal dorp om van te houden.

Het wordt wat, 2025. Aan Lunia’s stamtafel wordt optimisme gepredikt. Het kabinet sneuvelt, Syrie ervaart de lente vanwege een verdreven despoot, Oekraine strompelt weliswaar naar het eind van een krankzinnige oorlog, maar die vrede komt er toch. Borrelpraat van door de drank aangeschoten  senioren?

Misschien. En misschien ook niet. In dit prachthotel zijn wel meer sprookjes tot werkelijkheid verheven. Dus proosten we gaarne mee. Ook als de Kerstdagen en de jaarwisseling amper verteerd zijn.

Lees hier het artikel over Lunia's Chef-kok Martin Hoppers in de Leeuwarder Courant.

Kijk hier voor ons kerstmenu!